Nog maar een paar coronagedichten .....
Oud normaal
Meer versoepelingsbeleid!
Kroegbezoeken, samenzangen,
anderhalve meter kwijt,
liefdeskusbereide wangen,
uitgelaten innigheid.
O, wat kan een mens verlangen
naar de goede nieuwe tijd.
BV Nederland
De kleine ondernemer weert zich dapper.
Hoewel de zaak al vele maanden kwijnt
houdt men zich man-/vrouwmoedig overeind.
De overheid biedt steun als flappentapper.
Maar over vaccineren klinkt gemopper.
Hier lijkt het kabinet meer floppentopper.
Nu en later
Ik doe niet mee met illegale feesten,
ik ga niet bij familie op bezoek,
ik dood de tijd met krant, tv en boek
en mijd de boze viruswaarheidgeesten.
Zodat die vraag me later niet benauwt:
‘Pap, was jij in de covidoorlog fout?’
Avondklok
Zo’n avondklok betekent huisarrest.
Ik ben jaloers op hondeneigenaren
die ’s avonds nog wat buitenlucht ervaren
en zie maar weinig heil in een protest.
Dus moet er maar iets anders aan de lijn.
Loes doet de cavia, ik het konijn.
Meevaller
Ik sta niet op, ik ben ontzettend moe.
Al bonst mijn hoofd bij bijna veertig graden,
al lig ik uren in mijn zweet te baden,
mijn dag kan niet meer stuk, hatsjie hatsjoe.
Hoera, hoera, hoera! Hieperdepiep!
Het is geen covid, maar gewoon de griep.
Sexy
Mijn lief is op het oog behoorlijk zedig,
de blouse tot aan het hoogste knoopje dicht,
make-up vindt zij een ordinair gezicht,
haar rok verhult de enkels zelfs volledig.
Maar ’s avonds is ze echt niet te weerstaan.
Voor mij trekt zij een doorkijkkapje aan.